Merhaba..

İnsanların ne kadar çabuk unutup geriye bakmadan gittiğini anlıyor insan bir zaman sonra.. Hatta bir yerden sonra alışkanlık haline geliyor yapılanlar ve yaşanılanlar.. Anlatamaya çalışılıpta anlatılamayanlar, beni kurtarın diye bağırılıp sesini duyuramayanlar.. İşte sessiz çığlıklar böyle böyle büyüyor içimizde...